مدل‎سازی فضایی پیش بینی جریان‌های ترافیکی درساماندهی ‌‌حمل‌و‌نقل ‌‌درون‌شهری تهران

ازچالش‎های اساسی مدیران وشهروندان تبعات منفی شبکه حمل ونقل وترافِیک ‌‌درون‌شهری است. این پدیده به خودی خود یک مساله تلقی نمی‌گردد، بلکه یک موهبت بوده و زمانی به چالش مبدل می‌گردد که عواقب ناشی از آن باعث نارضایتی شهروندان وکاهش سطوح کمی و کیفی خدمات رسانی ونیز اختلال در چرخه زیست شهری را به دنبال آورد. برنامه ریزان شهری جهت تهیه برنامه‎هایی به منظور مستعد ساختن شهرها به عنوان محیطی مطلوب برای ساکنین شهری نیازمند اطلاعات جدید جغرافیایی بوده در حالیکه جمع‌آوری این اطلاعات اصولا سخت، زمان‌بر و پرهزینه و ناقص بوده و تجزیه و تحلیل آن زمان زیادی را طلبیده است. با وجود این رویکرد، پرسش اساسی پژوهش حاضر این است که مدل فضایی از چه ویژگی‎هایی برخوردار و جهت پیش بینی جریان‎های ترافیکی در شبکه حمل ونقل ‌‌درون‌شهری از قابلیت‎های مناسب برخوردار است یاخیر؟ بنابراین این پژوهش با استفاده از تکنیک‎های تلفیقی سنجش از دور وتحلیل‎های فضایی سیستم اطلاعات جفرافیایی (GIS_RS) جهت مدل‌سازی فضایی حمل ونقل درون‎شهری برای پیش‌بینی جریان‎های ترافیکی در منطقه 6 شهر تهران انجام شده است . نتایج پژوهش نشان داده است که از میان متغییرهای تاثیرگذار متغیرهای ( C3) یعنی جمعیت منطقه با ضریب 14.23درصد، کاربری تجاری(C16) با ضریب 11.9- درصد و تعداد کارمندان شاغل در منطقه با 3.10 –  درصد در شکل‎گیری جریان‎های ترافیکی در شبکه حمل ونقل ‌‌درون‌شهری تاثیرداشته است. همچنین متغیر تعداد واحدهای کسبی (C11) با ضریب 008930- درصد کمترین تاثیر را در مدل نشان داده است. درنهایت جهت ارزیابی وروایی نتایج نهایی مدل، از معیارهای برازندگی نتایج مدل با مدل‎های مشابه مقایسه که به ترتیب مقادیرR2=0.73415936) (RMSE=1.43),(MARE=78.628), (  F=8292.533203) ( درصد بدست آمده است. بنابراین استفاده از نتایج پژوهش، انجام برنامه ریزی اصولی، اتخاذ تدابیر مطلوب مهندسی ترافیک ومدیریتی در رسیدن به ساماندهی حمل ونقل ‌‌درون‌شهری درراستای اعتلای توسعه پایدارشهری گام‎های اساسی برداشته شده است.